از تاریکی به روشنایی Gouya Roshan

د روغ، پناهگاه جان  انسان ها است   البته، هر دروغی پلید نیست؛ دروغ ها گاهی حتی پناهگاه روح خسته‌ی انسان است. در جهانی که حقیقت بوی خون می‌دهد؛ کودکان فروخته می‌شوند، آزادی کشته می‌شود، و عدالت تنها کلمه‌ای فراموش‌شده در قطعنامه‌هاست. مردم به دروغ پناه می‌برند؛ نه از روی جهل، بلکه از روی خستگی. چون دروغ‌ها رنگارنگ و براق هستند، وعده شادی می‌دهند . موقتاً درد را ساکت می‌کنند. در حالی که حقیقت، برهنه و سرد،  با چهره‌ای تلخ در گوشه‌ای ایستاده است.  کمتر کسی جرات نگاه کردن به آن را دارد. به همین دلیل، مردم گاهی برای زنده ماندن خود را بە خواب  می زنند، کە  گاهی این خواب چیزی بیش از یک "دروغ" نیست.. دروغی تا روح و روان بتواند کمی بیشتر دوام بیاورد.،شاید سپیده دم نزدیک باشد. زیرا دروغ‌ها مرهمی خیالی برای زخم‌های روح هستند. اما فراموش نکنیم: دروغ، هر چقدر هم که آرامش‌بخش باشد، موقتی و فریبنده است. اعتماد را از بین می‌برد و ردی از روابط از هم پاشیده و قلب‌های شکسته به جا می‌گذارد. و پردەای  بر روی .حقیقت است.  کاش دنیا آنقدر روشن و عادلانه بود که مردم ...