اسرائیل و فلسطینی ها - گویا روشن

اسرائیل و فلسطینی ها - گویا روشن

جنگ میان اسرائیل و فلسطینی‌ها از همان روزهای

تأسیس اسرائیل آغاز شده و هر روز شعله‌های این آتش خونین شدت می‌گیرد. برخی کشورها به حال مردم فلسطین تأسف می‌خورند، اما تاکنون راهکار عملی و مؤثری برای پایان این بحران نیافته‌اند. ایران، سوریه و اخیراً ترکیه به طور مکرر از جنایات اسرائیل سخن می‌گویند، اما آیا واقعاً شرایط فلسطینی‌ها در این کشورها بهتر است؟

ترکیه به‌عنوان یکی از کشورهایی که در منطقه فعال است، حتی حاضر نیست یک فلسطینی را به عنوان پناهنده در خاک خود بپذیرد. نه تنها پذیرش فلسطینی‌ها، بلکه تحمل حضور یک فلسطینی که در ترکیه کار کند هم وجود ندارد. این در حالی است که ترکیه ترکمن‌های عراق را «برادر» خود می‌خواند و این قوم را در منازعات سیاسی و منطقه‌ای به عنوان کارت امتیاز علیه کردهای شمال عراق به کار می‌گیرد، اما ترکمن‌ها را نیز به عنوان پناهنده در خاک خود نمی‌پذیرد. جالب اینکه ترکیه تنها متحد اسرائیل در منطقه است که روابط خود را با آن کشور با صدها قرارداد رسمی تثبیت کرده است.

اما وضعیت ایران چگونه است؟ دولتی که اهل تسنن ایران را شهروندان درجه دو می‌داند، نه تنها تحمل پناهندگان هم‌زبان و هم‌دین افغان را ندارد، بلکه اقوام اهل تسنن داخلی مانند بلوچ و کرد را نیز با سرکوب و تبعیض مواجه می‌کند. در آغاز انقلاب، جوانان کرد به اعدام محکوم شدند، خانه‌ها با توپ و خمپاره ویران شد و مردم مجبور شدند خانه‌های خود را ترک کنند و به روستاها پناه ببرند. حتی امروز مردم این مناطق نمی‌توانند آزادانه عقاید و فرهنگ خود را زندگی کنند؛ مثلاً برگزاری عیدهایشان هم‌زمان با سایر مسلمانان ممنوع است و گاه مساجد آنها مورد حمله قرار می‌گیرد.

بلوچ‌ها نیز سهمی ناچیز از امکانات و مزایای جامعه ایران دارند. تنها درصد کمی از آنها زندگی نسبتاً نرمالی دارند که معمولاً به واسطه فعالیت‌هایی همچون قاچاق کالا یا واردات برنج و پارچه اداره می‌شود؛ زیرا امکانات و زیرساخت‌های مناسبی در این مناطق فراهم نیست. سیستم حکومتی ایران این اقوام را عمدتاً به قاچاق مواد مخدر متهم می‌کند و مردم محروم آن مناطق از خدمات آموزشی و فرصت‌های کارآفرینی محروم‌اند.

سوریه اما وضع متفاوتی دارد. این کشور میزبان تعداد زیادی پناهنده فلسطینی است که بسیاری از آنها از حقوق مشابه شهروندان سوریه برخوردارند. خصومت دیرینه سوریه با اسرائیل، ریشه‌دارتر و عمیق‌تر از مشکلات ایران و ترکیه است.

در نهایت، اگر روزی چاره‌ای برای بحران فلسطین یافت شود، قطعاً از سوی سوریه، ایران یا ترکیه نخواهد بود. این کشورها بیشتر شعله‌های آتش را با اهداف استراتژیک خود شعله‌ورتر می‌کنند و در این میان تنها مردم فلسطین هستند که می‌سوزند و رنج می‌کشند.