از تاریکی به روشنایی Gouya Roshan

مشایی مرا به خاک سیاه نشاند  (مصاحبه) یک ماه پیش ایمیلی دریافت کردم که مرا مدّت‌ها به فکر فرو برد. نمی‌دانستم به آن پاسخ بدهم یا نه. فرستنده، یکی از خوانندگانم، مدعی بود اطلاعات بسیار جالبی از زندگی شخصی آقایان احمدی‌نژاد، اسفندیار رحیم مشایی، اسماعیل مسعودی و همراهانشان دارد. در نخستین برخورد تردید کردم و برای بی‌پاسخ گذاشتن این ایمیل، دلایلی مانند احترام به حریم خصوصی و بی‌طرفی روزنامه‌نگارانه برای خود تراشیدم؛ امّا حس کنجکاوی و روحیهٔ خبرنگاری‌ام لحظه‌ای رهایم نمی‌کرد. سرانجام تصمیم گرفتم پاسخ بدهم و گفتم: «اگر این شخص فقط به من اعتماد کرده، دست‌کم حق دارد حرفش را بشنوم؛ انتشارش می‌ماند برای بعد.» جواب فرستادم و برای حفظ امنیت دو طرف قرار شد از طریق ویدئوکنفرانس گفت‌وگو کنیم. مصاحبه روز یکشنبه ۵ آوریل ۲۰۱۰ آغاز شد. او بسیار آرام بود؛ حتی می‌توانم بگویم از من خونسردتر. به پرسش‌هایم شفاف و دقیق پاسخ می‌داد؛ به‌گونه‌ای که هر روزنامه‌نگاری جز من بی‌درنگ باورش می‌کرد. همین صداقتِ ظاهری مرا بر آن داشت که گفته‌هایش را منتشر کنم—گرچه همچنان پایبند این اصل هستم که «تا زمانی که جرم کسی ...