دمیرتاش، تهدیدی برای چهره هزارگانه
دمیرتاش، تهدیدی برای چهره هزارگانه
درتاریخ معاصر کُرد، چهرهای زیادی مورد ظلم و ستم قرار گرفتەاند ، و یکی از این چهرە های برجستە صلاحالدین دمیرتاش است. مردی که نه سلاح به دست گرفت و نه خشونت را ترویج کرد، بلکه با زبان ملایم، قلم و سیاستهای دموکراتیک خود، به صدای کُردها وهمه محرومان ترکیه تبدیل شد.
او نمادی از مردی است که تنها جرمش دفاع از عدالت، حقیقت و آزادی بیان بود. با این حال، دولت ترکیه او را به همان برچسبی متهم کرد که به رهبران مسلح کُرد مانند اوجالان زده میشد. دمیرتاش نه تنها صدای کُردها است؛ بلکه توانست قلب بسیاری از ترکها، علویها و آزادیخواهان را نیز به دست آورد و این محبوبیت، او را به خطرناکترین رقیب اردوغان تبدیل کرد.
اردوغان، مرد هزار چهره، با ترکیبی از سیاستهای خودخواهانه و سرکوب ساختاری، نشان داده است که تنها به حفظ قدرت اهمیت میدهد. همان مردی که زمانی نوروز را جرم میدانست و سالها کُردها را به خاطر جشن گرفتن آن شکنجه میکرد. کنون نوروز را به عنوان یک تعطیل رسمی در ترکیه اعلام میکند. زیرا در سیاست، او میخواهد در کنار علیاف بایستد، لبخند بزند و مصلحت سیاسی را در اولویت قرار دهد! او انکار میکند که دمیرتاش کُرد است و او را زازا مینامد، غافل از اینکه زازا یک گویش، و بخش بزرگی از مردم کُرد است…
با این حال، به دلایل کاملاً شخصی، او حاضر است در کنار
مسعود بارزانی، رئیس جمهور سابق کُردستان، بایستد و پرچم ترکیه را درکنار پرچم کُردستان عراق برافراشته کند. اما او کُردها و هویت کردی در ترکیه را نادیده میگیرد و آنها را تروریست میخواند.
البته همه اینها نمونه بارزی از جهل سیاسی و قدرت تفرقهافکنانه اردوغان است.
شاید جالبترین نکته این باشد که بسیاری از تصمیمات کلیدی اردوغان شبیه انتخابهایی است که او عصرها هنگام صرف چای و کراکربا همسرش امینه میگیرد، نه مشورت با مشاوران سیاسی. زیرا هر روز صبح، مسائل سیاسی و اجتماعی کاملاً متفاوت از روز قبل به نظر میرسند.
رابطه ترکیه با آذربایجان نمونه دیگری از سیاستهای چندوجهی اردوغان است. تا دیروز، دو کشور به دلیل اختلافات مذهبی و تاریخی روابط سردی داشتند، اما امروز به دلیل منافع سیاسی و اقتصادی، ناگهان به متحدان نزدیکی تبدیل شدهاند ، در حالی که بخش بزرگی از جمعیت ترکیه هنوز آذربایجانیها را به طور کامل نمیپذیرند.
اما دمیرتاش، با شخصیت کاریزماتیک و صلحطلب خود، نه تنها یک رهبر کرد، بلکه نمادی از مقاومت در برابر ظلم، بیعدالتی و ریاکاری سیاسی است. زندانی شدن او، بدون ارتکاب هیچ جرم واقعی، بلکه صرفاً به جرم بشریت و دفاع از حقیقت، نمونهای تلخ از تاریخ سیاسی ترکیه و یک بیعدالتی تاریخی است که هرگز نباید فراموش شود.
Comments